ULTIMATE TEAM™ HEROES

Van godin naar vorstin. Van MVP naar MBE. Alex Scott draagt met eer de kroon van Ultimate Team-held, een vooraanstaand individu op en naast het veld. Ze heeft haar hele carrière de rechterflank gedomineerd, hield aanvallers tegen en leidde haar team vooruit vanuit de positie van verdediger.

Elk doel dat ze in haar hoofd had, bereikte ze, en ze won zes Engelse titels, zeven FA Cups en een historische vierdubbel voordat ze werd opgenomen in de Engelse Football Hall of Fame. En elk doelpunt dat ze scoorde, kwam op de grootste momenten, waarbij ze gedenkwaardig de bal van ver buiten het strafschopgebied in het dak van het net trapte om in 2007 een Europese titel te winnen voor haar geliefde club in Noord-Londen. De klasse om te leiden en de moed om te vechten: dat is wat Alex Scott tot een Ultimate Team-held maakte.

Op zoek naar de dapperste persoon op het veld? Zoek de speler die bereid is om de strijd aan te gaan met Carlos Tévez. Zoals zijn bijnaam suggereert, was ‘El Guerrero’ meer dan een spits van wereldklasse: hij was een krijger, in staat om zich met een zeldzame combinatie van inspanning en vaardigheid vechtend een weg naar de overwinning te banen.

Tévez bewees zijn doorzettingsvermogen op het grootste podium door zich 120 minuten lang staande te houden in een UEFA Champions League-finale en als kampioen van Europa uit de strijd te komen, door de openingspenalty te scoren in een spannende strafschoppenserie. Zelfs na deze epische triomf werd hij nooit moe van het vechten voor glorie en won hij met Manchester City voor de derde keer de Premier League als Engels kampioen en winnaar van de Gouden Schoen. Tévez belichaamt wat het betekent om een Ultimate Team-held te zijn: goed genoeg om te winnen zonder te zweten, maar heldhaftig genoeg om altijd alles te geven wat hij had. Doorzettingsvermogen, dat is wat van iemand een Held maakt.

Als een Held nooit stopt, was Bixente Lizarazu eeuwige beweging. Vanaf linksachter stormde hij naar voren, eiste hij de hele linkerkant van het veld voor zich op en stormde hij verder om voetbal in de hele wereld te veroveren: van beste linker verdediger in Frankrijk, tot beste in Duitsland, tot beste van de wereld.

Lizarazu's benen werden nooit moe van treiterende aanvallers, en zijn armen werden nooit moe van het in de lucht tillen van trofeeën. Hij was kampioen in Duitsland, veroverde zes Bundesliga-titels en vijf cups, en bracht de UEFA Champions League-titel terug naar München. Hij was ook een kampioen voor Frankrijk, van de wereld in 1998 en van Europa in 2000, waarbij hij tijdens beide gelegenheden de terugtocht naar Parijs leidde met de meest begeerde trofeeën van de wereld in zijn handen. Om je grenzen te zien, moet je stoppen en kijken. Lizarazu, de Dynamo en onstuitbare Ultimate Team-held, bleef altijd vooruitgaan.

Legende van het spel. Leider van de roedel. Er is niemand zoals Nadine Keßler: een seriewinnares die het goede voorbeeld gaf en wier schitterende prijzenkast evenveel individuele eerbewijzen als teamtrofeeën bevatte. De Wolf liep elke keer dat ze het veld op ging over het middenveld, gebruikmakend van haar zesde zintuig en bovenmenselijke voetbal-IQ om het tempo van de wedstrijd te dicteren en haar ploeg naar glorie te leiden.

Keßler is viervoudig Duits kampioen, drievoudig winnaar van de UEFA Women’s Champions League, drievoudig winnaar van de Duitse Cup, winnaar van het Europees kampioenschap en European en World Player of the Year. Haar voorbeeld is nog steeds een leidraad voor haar geliefde Wolfsburg, nu een vaste Europese grootmacht. Persoonlijk succes verandert spelers in sterren. Een blijvende nalatenschap: dat is het kenmerk van een echte Ultimate Team-held.

De oppositie herkent de kracht van een Held soms pas als het te laat is. Zo was het ook voor John Arne Riise, een plunderende linker verdediger met een verwoestend geheim: zijn linkerbeen was bijna bionisch, een kanon dat schoten met vernietigende kracht op het doel afvuurde.

Onderschat hem als een bescheiden verdediger, en je zult de bal uit je eigen net moeten rapen terwijl hij wegdraait om zijn zoveelste explosieve vrije trap te vieren. Het was Riises linkervoet die Liverpool hoop gaf op een comeback tijdens het beroemde ’Wonder van Istanbul’ in 2005. Hij gaf een assist voor het eerste doelpunt om de titelambities van de Reds nieuw leven in te blazen, in wat de beroemdste comeback tijdens een UEFA Champions League-finale ooit werd. De Arctische Soldaat was een krachtige herinnering: geen doel op welke afstand dan ook is veilig voor een Ultimate Team-held.

Helden geven nooit op. Dus toen fysieke verdedigers, blessureleed en clubwisselingen probeerden (en faalden) om Paulo Futre in de weg te staan, bleef hij vooruitkijken. Zijn snelheid was explosief en zijn momentum was niet te stoppen, waardoor hij zijn hele nomadische carrière op het doel (en zijn doelpunten) afging.

Futre leidde FC Porto naar meerdere landstitels en sprong zelfs naar de top van de Europese ladder in 1986-87, waarbij hij de Europese Bkr won met een Player of the Match-prestatie. Vanaf dat moment liet Snelle Toekomst zich door niets meer tegenhouden, snelde hij langs de centrale verdedigers en toerde hij de wereld rond voor clubs in Portugal, Frankrijk, Italië, Engeland, Spanje en zelfs Japan. Zijn vermogen om weg te rennen van obstakels maakte het onmogelijk om hem lang op één plek te houden. Maar als Ultimate Team-held blijft hij voor altijd in de harten van fans.

Helden geloven niet in barrières. Voor Sonia Bompastor betekende dat het negeren van de muur van verdedigers tussen haar en het doel. Haar woeste vrije trappen schoten langs iedereen die ze probeerde te stoppen, als lichtkogels die recht in de bovenhoek schoten.

Haar dubbele doelpunt tegen PSG in 2011/12 belichaamde Bombardiers scherpte: een krachtige vrije trap en een andere daverende treffer die tegen de lat knalde op weg langs een hulpeloze keeper. Bompastor, het toonbeeld van consistentie, veroverde de D1 Arkema-titel in elk seizoen dat ze voor Olympique Lyonnais speelde, een ongelofelijk aantal van zes keer, terwijl ze ook drie UWCL-titels won, waarvan twee op rij. Bompastor, een echte Ultimate Team-held, kwam altijd op voor haar teamgenoten: door boven elke vrije trap te staan en iedereen die in haar weg stond angst aan te jagen.

Rui Costa was niet alleen een Held, hij was een virtuoos. Het spel vond plaats in zijn hersenen voordat het op het veld plaatsvond, en zijn geest was in staat om zich mogelijkheden voor te stellen en passes te zien die niemand anders kon zien. Zijn creativiteit was legendarisch. Hij sneed verdedigingen open en creëerde slimme kansen voor zijn teamgenoten.

O Maestro liet voetbal op kunst lijken toen hij stijl omzette in succes voor zowel club als land en een UEFA Champions League-overwinning terugbracht naar Milaan. Verstandig, creatief, stijlvol: Costa was het toonbeeld van de #10's, een voetbalgenie, en een werkelijk betoverende Ultimate Team-held.

Hero. Galactico. Een heer. Steve McManaman was pure klasse, een verfijnde voetballer die door zijn elegante benadering van het spel afscheid nam als een van de meest bekroonde Engelsen uit zijn tijd. McManaman was een Zwitsers zakmes op het middenveld en paste zich aan tijdens elke opdracht.

En als geheim wapen voor Real Madrid gleed Agent Macca moeiteloos achter vijandelijke linies om kansen te vinden voor zijn teamgenoten. Zijn grootste prestatie was een sublieme volley, waarmee hij uit de schaduw en in de schijnwerpers sprong om te scoren en Real Madrid in 2000 de UEFA Champions League-titel te bezorgen. McManaman voltooide bijna elke missie die hij moest uitvoeren en won in zijn productieve carrière meer dan tien trofeeën. Je kunt voorbijgaan aan het glas van zijn trofeeënkast en al het glinsterende zilverwerk dat hij heeft gewonnen. Maar je kunt niet voorbijgaan aan de klasse die van hem een Ultimate Team-held heeft gemaakt.

Een Held zijn betekent vaak uitzonderlijk zijn in één ding. Ramires zijn betekende overal in uitblinken. Van strafschopgebied naar strafschopgebied ging hij, terwijl hij rende tijdens elke fase van het spel, op voortreffelijke wijze de aanvallers wist te lezen, onophoudelijk achter de tegenstanders aan joeg en moeiteloos de bal naar voren droeg. En net als je dacht dat je alle facetten van zijn spel had gezien, voegde hij er nog een aan toe.

Zijn onvergetelijke chip in de UEFA Champions League belichaamde zijn voortdurend evoluerende vaardigheden: hij hing een eeuwigheid in de lucht voordat hij achter de keeper belandde. Het was een doelpunt dat elke spits met trots zijn beste ooit zou noemen. Maar voor Ramires was het gewoon een onderdeel van zijn ongelooflijke veelzijdigheid. Hij zorgde ervoor dat zijn prijzenkast net zo goed gevuld was, met alle nationale eer in Engeland naast een UEFA Champions League-titel die hij in 2011-12 met Chelsea had gewonnen. Ramires bewees dat er meer nodig is om een Ultimate Team-held te zijn dan de beste in de omgeving te zijn: het gaat erom de beste in alles te zijn.